Përrallat e Nasradini në poezi

Përrallat e Nasradini në poezi



· Kushti



Nasradini grues i kish thanë:

- Shko qiti magarit sanë!

- Ajo është punë për ty, shko qiti ti!

Nasradini fort u idhnue

por nuk mujti gruen me e detyrue

që magarit sanë me i que

- Do të lidhim kusht moj grue

kush ka te magari me shkue:

Aj që fol i pari,

do të qoj sanë te magari!

Burrë e grue rishin karshi

as nuk folshin as su kshyrshin me sy

Gruja u mërzit dhe doli n'kojshi

me gruen e kojshis me ba mahi

Ni hajn i hyni Nasradit n'shpi

ja murr kejt rraket që pa me sy

Nasradini hiq s'reagonte

gjakftoht hajnin e shikonte.

Kur u kthy gruja prej kojshis vaj medet

e pa odën gja s'kish metë.

Nasradinit i tha:

- Çka na gjetë kjo hata-a-a-a-a?

pse s'kallxon shka u ba?.

Nasradini ban hahahahhahaha

humbe kushtin qysh kem thanë(kush fol i pari)

shko qiti magarit sanë.



· Përktheje ti



Te Nasradini kishte shkue nje njeri.

Tia lexoj një letër, që i kish ardhë të mjerit.

Letra arabisht ishte shrue aty

duhet turqisht për ta përkthy

Nasradini tha: - Une arabisht nuk di

letrën turqisht me ta përkthy.

Njeriu i tha: - Turp, bre Nasradin për ty

qysh s'po munesh me e përkthy

e kaq shallin e mall e mban në kry?

- Nasradini (a e di shka bani?) e hoqi shallin e ja vuni atij në kry:

- Qe shalli tha, përktheje ti!



· Amaneti



Nasradini një herë ishte smu

shkojshin gjinja me vizitu

shërim të shpejt me i uru

edhe nga pak me ngacmu

Njani nga ta bëri shaka

Nasradinit kështu i tha:

- A ke naj amanet me na lan?

- Po, tha Nasradini tue u que n'kamë

- Hapni vesht mirë edhe ngoni,

te i smuti shumë mos qëndroni.