Portali
Drenica CHAT
Lojera
· Dy hajnat
01. Tokshi e Bokshi Dy burra t’ri Kalojshin jetën Tue ba mrapshti. | 02. Ishin përtaca s’punojshin gja Ç’iu vinte n’dorë s’lejshin pa ba. | 03. Iu kish dalë fama Për shumë hajni kishin ba vjedhje N’nja treqind shtëpi. |
04. Tatar Bishtleshti Pret lopë njiherë Dhe e var mishin Mbi zjarr me e terë. | 05. T’nesrit ai herët Tue u nisë në punë Para se të dali Porositi gruen: | 06. ,,Kushdo që të vijë si mysafir, Porosinë time Mbaje mend mirë. |
07. Ke për t’i dhanë Në gotë ujë me pi E jo me knatë As me buri. | 08. Se kur t’merr knatën Çon kryet hava Dhe na e shef mishin Që e kemi varë n’tra’’. | 09. Kur qe kah dreka Dy vetë po vijnë Tatar Bishtleshtit Ia gjetën shpinë. |
10. Njani prej tyne U quente Toksh Shokun ia njohim Me emnin Boksh. | 11. Kur kta hynë mbrenda Përshëndetën gruen Dhe pa vonue Pak ujë kërkuen. | 12. U habit grueja Me knatë iu dha Masi piu Tokshi Bokshit i tha: |
13. ,,Si asht havaja, A po din gja?’’ Iu përgjegj Bokshi: ,,Fort qenka vrâ’’ | 14. ,,Ani, tha Tokshi Se kthjellet natën’’ Dhe vazhduen rrugën Mbasi e kthyen knatën. | 15. Tatar Bishtleshtit kur kthehet n’shpi I kallxon grueja Sesi kanë pi. |
16. ,,Dy vetë t’panjohtun Dy burra t’huej, Për harresë t’sajën, Me knatë pak ujë.’’ | 17. ,,Mirë, tha Tatari, Po a thanë gjâ?’’ ,,Njani tha, qielli Fort qenka vrâ’’. | 18. Tjetri ia priti ,,Ka me u kthjellë natën’’ .Mandej shpejt duelën Mbasi e lanë knatën. |
19. ,,He moj ti grue Moj e pamend! Çou t’a mblojmë mishin N’nji tjetër vend’’. | 20. ,,S’guxojmë ta lajmë na Aty tash varë’’. Dhe shpejt e muerën Dhe e shtinë n’hambarë. | 21. Kur dikur natën Askush pa ndi Tokshi e Bokshi Iu futën n’shpi. |
22. As qeni i rojës Si ndjeu n’oborr As s’i ndinë mbrenda Macë as maçorr. | 23. Tatar Bishtleshtit I shkojnë te kryet Që n’nji gjumë t’randë ai Kishte mbyllë sytë. | 24. Tokshi si grue Fillon me thirrë ,,Ku e lamë mishin ,A e mshefëm mirë?’’ |
25. ,,Flejë mori grue Mos kij merak N’hambarë e mbyllëm Na me kapak’’. | 26. Përgjegjë Bishtleshti Ashtu n’kllapi Dhe vazhdon gjumin Me plot qet’si. | 27. Dikur Bishtleshtit Gjumi i del vet Dhe i thotë grues ,,Për mish pse vetë?’’ |
28. ,,Paske pa andërr, Se s’tveta gjâ’’ Atëherë Bishtleshti Pa çka asht bâ. | 29. Hapi hambarin Por e gjet thatë Dhe shpejt mbas hajnave U nis at natë. | 30. Ara, livadhe Fusha të gjana Me nji dritë t’zbehtë I ndriçonte hana. |
31. Buzë nji livadhi Pa tue vrapue Tokshin e Bokshin Me thes ngarkue. | 32. Trimnisht Tatari Tash iu vu mbrapa Tue iu afrue Me të mëdhej hapa. | 33. Për fat t’Bishtleshtit Tokshi u ndal Me e lidhë opingën Mbi n’nji cung n’mal. |
34. Tatar Bishtleshti Rrugën trupoi Edhe prej Bokshit Thesin kërkoi: | 35. ,,I randë asht thesi Ma ep tash mue Ti e ke rendin Pak me pushue’’. | 36. Pa pritesë Bokshi Thesin ia lëshoi Me thes n’krah malit Tatari shkoi. |
37. Kur mbrrin Tokshi Shokun e vet,, Ku e ke thesin?’’ Habitshëm e vetë. | 38. ,,Ku e kam thesin!? A e more ti?’’ ,,Jo unë se mora As ku asht nuk di!’’ | 39. Tatar Bishtleshti, ndërmend u ra ,,Ai thesin neve Marrë na ka pra’’. |
40. Edhe dy hajnat U kthyen përsëri Tatar Bishtleshtit Iu futën n’shpi. | 41. Iu afrue Bokshi Grues në gjumë ,,Hej grue, grue, Mishin ku e mbluem?’’ | 42. ,,Flej, or ti njeri’’ Përgjegjë n’kllapi ,,Nën shtrat na mishin E kena shti’’. |
43. Pak ma vonë Gjumi i del vet ,,Pse m’thirre o njeri’’ Burrin e vetë. | 44. ,,Jo, unë nuk t’thirra As kurgja s’di Por prap ne hajnat Na kan hy n’shtëpi’’. | 45. Tatar Bishtleshti E rroku nji hû Tokshit e Bokshit Mbrapa iu vu. |
46. Ai i sheh hajnat N’nji ledinë të gjanë Tue mbajtë n’krah thesin Ikshin për hanë. | 47. Shpejt, si vetima Trup para u del Kall nji zjarr t’madh ai Nën lis në zabel. | 48. Krejt lakuriq ai Xhvishet aty Bërtet dhe qeshet Rreth flakës tue k’cy. |
49. Me thëngjill bâhet Si futë i zi Dhe andërr ethet K’shtu me ti shti. | 50. Nji hû si helli Ai e kishte kapë Piqte bretkoca Breshka e çorapë. | 51. Tokshi e Bokshi Kur e hetuen T’dy gjujt nga frika Gati i lëshuen. |
52. Me nji unë t’madhe Me helli n’krah Tatar Bishtleshti I msyen ata. | 53. Tokshi e Bokshi L’shuen thesin n’tokë Dhe muerën ikën Që t’shpëtojnë me kokë. | 54. Dhe ndërsa hajnat Nji gardh kaluen Hajnitë e veta Shtrenjtë i paguen. |
55. Sepse Tatari Aty i mbërrinë Me hû ua nxori Nga tri dredhë n’shpinë. | 56. Prej asaj nate Hajnave të vjetër S’iu ra ndërmend Të vjedhin tjetër. | Mark Krasniqi |
